Melodyjność, dojrzałość i spokój to trzy cechy wszystkich kompozycji Cezarego Chmiela. Szczególna, dziesiąta płyta artysty, jest zbiorem jego najlepszych, ulubionych przez słuchaczy utworów. Muzycznie bardzo różnorodna, łączy w sobie elementy muzyki pop, filmowej, jazzowej z dużą dozą improwizacji.
Na różnorodność i poziom wpływa klasa wykonawców: T. Kudyk (trąbka), M. Stryszowski, P. Król (saksofony), B. Zadwórny (dudy irlandzkie), Ł. Chmiel (gitara), K. Bodzoń, P. Wojtanowski (bas), J. Pilch, L. Łuszcz (loops, perkusja), kwintet smyczkowy (Tarnowski, Airis), C. Chmiel (syntezatory).
Płyta brzmi niebanalnie, jest niezwykle harmonijna, co sprawia, że przy tej muzyce można się rozmarzyć i pomedytować.